Poczytaj
Trudne początki, czyli o adaptacji dziecka do przedszkola
Udana adaptacja do grupy przedszkolnej ma istotne znaczenie dla dalszego rozwoju dziecka. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu można w istotny sposób ułatwić dziecku wejście w jego „nowy świat” – w świat przedszkola.
Większość dzieci, mniej lub bardziej emocjonalnie przeżyje rozstanie z rodzicami i adaptację w nowym miejscu. Także dla rodziców, którzy jak dotąd byli jedynymi i najważniejszymi opiekunami dla swojego dziecka, stresem jest to, iż muszą swoje ukochane maleństwo pozostawić w nieznanym miejscu.
U większości dzieci adaptacja do przedszkola trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. O jego rzeczywistej długości decyduje wiele czynników, jak dojrzałość emocjonalna konkretnego dziecka, sposób, w jaki do tej pory funkcjonowało, jak również postawa rodziców w tym początkowym okresie. Czasem zdarza się płacz po dwóch, nawet trzech tygodniach pobytu w przedszkolu. Warunkiem pozytywnej adaptacji przedszkolnej przede wszystkim jest ugruntowanie się w dziecku przekonania, że rodzic nie odchodzi na zawsze, że wróci po niego, pomimo iż akurat w tym momencie fizycznie nie jest przy nim obecny.
Rady dla Rodziców:
- ciesz się z dzieckiem, że następnego dnia idzie do przedszkola,
- rano w domu nie wytwarzaj atmosfery nerwowości i pośpiechu,
- w czasie drogi bądź pogodny, odprężony, spokojny, ciesz się, że twój syn/córka idzie do przedszkola, nie obiecuj mu za to nagrody,
- tłumacz dziecku, jeśli jest to konieczne, że idziesz do pracy, a ono w tym czasie spędzi czas z innymi dziećmi, których rodzice też pracują,
- pozwól mu zabrać z domu ulubioną przytulankę lub zabawkę,
- wejdź z nim do szatni, pomóż się rozebrać, zwróć uwagę, gdzie pozostawiasz jego ubrania,
- pożegnanie w szatni powinno odbywać się z uśmiechem, bez łez i smutnych spojrzeń, bez zbędnego przedłużania samego momentu rozstania. Pożegnanie powinno być krótkie: uśmiech, buziak i pa-pa,
- nawet jeżeli bardzo chcesz, to nie wchodź do sali, oszczędzisz tym żalu i smutku pozostałym dzieciom,
- pozostawiając dziecko w grupie przedszkolnej nie pokazuj zdenerwowania i niepokoju, dziecko może wyczuwać, że coś mu grozi. Spokojne rozstanie z mamą lub tatą sprawi, że dziecko szybciej się uspokoi i łatwiej nawiąże kontakt,
- jeżeli widzisz, że rozstanie z mamą jest bardzo bolesne dla dziecka, niech do przedszkola przyprowadza go tato lub inny członek rodziny,
- na początku, jeśli masz taką możliwość skróć czas pobytu dziecka w przedszkolu, zabieraj go trochę wcześniej np. po obiedzie i stopniowo wydłużaj pobyt dziecka, a po przyjściu po niego, witaj go uśmiechem,
- zawsze kontroluj, co mówisz w jego obecności o sytuacji dotyczącej pobytu w przedszkolu,
- nie wywołuj dodatkowego stresu wymuszając na dziecku, by zaraz po przyjściu do domu opowiadało o przedszkolu,
- nie martw się, że dziecko w pierwszych dniach w przedszkolu nie chce się bawić, jest bierne i tylko obserwuje to, co dookoła niego się dzieje. Stopniowo przyzwyczai się ono do nowej sytuacji, nowych kolegów i powoli zacznie włączać się do wspólnej zabawy.
"Skarb"
Ojciec rodziny nawoskował samochód i pieczołowicie polerował lakier, by nadać mu właściwy połysk. Pomagał mu w tym syn, czyszcząc szmatką zderzaki." Widzisz mój synu", mówił z powagą ojciec, " ten samochód to prawdziwy skarb. Musimy go traktować delikatnie, z uwagą i poświęcać mu trochę czasu." - " Oczywiście, tatusiu!" - " Dobry z Ciebie chłopak." Po chwili ciszy: "A czy ja nie jestem skarbem rodziny?"- wyszeptało dziecko. - " Dlaczego zadajesz takie pytania?" "Bo ty nigdy nie masz dla mnie czasu" Jaki jest twój rodzinny skarb?
"Dwie chusteczki"
Pewien mały chłopczyk przynosił zawsze do przedszkola dwie chusteczki. Gdy zdziwiona wychowawczyni spytała, dlaczego tak postępuje, odpowiedział: " Jedna jest po to, by wycierać sobie nos, druga, żeby wytrzeć oczy komuś, kto płacze. "
Czy ty także nosisz przy sobie dwie chusteczki?
Niezbędnik rodzica pierwszoklasisty
Rozpoczęcie nauki w szkole to bardzo ważny moment w życiu każdego dziecka i rodzica.
Oto kilka bardzo cennych rad, jak przygotować dziecko do pójścia do szkoły:
Pozytywne nastawienie dziecka do nauki w szkole.
Należy pokazać, że dzięki nauce dziecko będzie samodzielne. Nauczy się czytać i będzie mogło samodzielnie przeczytać ulubioną książkę. Nauczy się liczyć i będzie samodzielnie płacić za zakupy w sklepie. Nauka to praktyczna rzecz również w życiu codziennym.
Towarzyszenie dziecku podczas rozpoczęcia roku szkolnego i pierwszych dni pobytu w szkole.
Pierwszy dzień dziecka w szkole powinien być przyjemny, radosny, zapamiętany dobrze i na długo. Warto wybrać się z dzieckiem na spacer, do kina, plac zabaw- warto pozostawić wybór dziecku. Po pierwszym dniu nauki dziecko nie powinno być zmuszane do odrabiania lekcji. Powinno mieć okazję do rozładowania energii nagromadzonej podczas siedzenia grzecznie w ławce.
Łagodzenie stresu dziecka przed pójściem do szkoły.
Rodzic powinien oswoić dziecko z rolą ucznia. Warto pójść wcześniej do szkoły, zapoznać się z nowym miejscem. Zakupy przyborów szkolnych też mogą być świetną zabawą.
Aktywne spędzenie czasu wolnego jako sposób na pozbycie się nagromadzonych w dziecku emocji.
Należy pamiętać, że ruch na świeżym powietrzu, sport oraz inne aktywności sprawią, że nasze dziecko będzie łatwiej przyswajało wiadomości przekazywane w szkole. Pobyt przed komputerem czy telewizorem skumuluje jeszcze więcej emocji, niekoniecznie pozytywnych.
Rada dla rodziców:
Rodzice mogą mieć wiele obaw i lęków związanych z posłaniem dziecka do szkoły. Pamiętajmy jednak, że przy dziecku należy zachować spokój i nie okazywać zdenerwowania. Spokojny rodzic, to mniej zestresowane dziecko.